Իմ սերը մի շենք է կիսաքանդ, Որը ճամփի եզրին է կանգնած, Լուռ նայում է անցվորներին հոգնած, Բայց նա միշտ չէր այսպես քանդված:
Քո աչքերում հայացք կա ուրիշ, Գանգուրներիդ մեջ մատների շոյանք, Շուրթերիդ՝ հետքեր հին համբույների, Մատիդ՝ մատանուց մնացած օղակ: Ու կա սրտումդ մի դառը կսկիծ Ու կեղեքում է, տանջում անդադար Շատ բարակ թելով կախված անցյալից Հուշերով լցված մի լիքը ամբար:
Ի՞նչ կա քո սրտում, ի՞նչ ես դու զգում, Երբ թախծում ես, ու՞մ ես կարոտում, Ո՞վ է ջերմացնում քեզ, ի՜մ թանկագին, Ո՞ւմ սերն ես պահել քո փոքրիկ սրտում:
Տեղաշորը կերակրել եմ, Երեխաներին սարքել եմ, Ճաշը լվացել եմ, Մարտի 8-դ շնորհավոր: Համբուրում եմ, Այսօր ուշ եմ գալու:
Երբ դու տխրում ես ու բան կա տանջող քեզ,հիշիր,որ կա մի սիրտ,որ սիրում է քեզ:
Գիտե՞ս ինչի եմ քեզ այդքան շատ սիրում: Որովհետեւ ուրիշ ձեւ չունեմ:
Առավոտյան արթնանալով կբացես աչքերդ ու կհիշես, որ աշխարհում կա մի սիրտ, որը քեզ տենչում է:
Քեզ մոռանա՞մ: Իսկ ու՞մ հետ ես ուրախությունս ու տխրությունս կիսեմ: Ավելի լավ է ուրիշներն ինձ մոռանան, Քան ես քեզ...
Եթե դու կարծում ես, որ աշխարհը քեզ մեջքով է կանգնել, մի պահ դադար տուր ու նայիր, կարո՞ղ է դու ես աշխարհին մեջքով կանգնել:
Սիրում եմ քեզ,Սիրում այնպես,Ինչպես երբեք,Չեմ սիրել ես:Տխուր եմ ինչու՞ Գուցե կարոտից Կամել քո սերն է Որ տանջում է ինձ: Տխուր եմ ինչու՞ Գուցե այն բանից Որ շոգ արևին Անձրև է գալիս ՈՒ անձրևի հետ Իմ սիրտն է լալիս:
Այն օրվանից,երբ սիրո ուղղահայացը իջեցրիր սրտիս հարթություն,ոչ մի լոգարիթմական կանոն չէր կարող որոշել երկրաչափական պրոգրեսիայով աճող իմ սերը:Իմ գիտակցության առանցք,ուզում եմ,որ թեքվես 45 աստիճանով ու տեսնես շոշափող իմ և քո շուրթերի միջև:
Երդվում եմ Պյութագորասի թեորեմով լինել քեզ հավատարիմ բոլոր ֆունկցիաներում:
Դու մի քիչ խենթ ես, Մի քիչ երազուն, Մի քիչ մանուկ ես, Մի քիչ էլ հասուն: Դու երևի այն չես, Ինչ կարծում եմ ես, Բայց միևնույնն է, ԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ
ՍԵՐԸ չի մեռնում,նա միշտ ապրում է, ՍԵՐԸ պայքարում,ու միշտ հաղթում է, ՍԵՐԸ պայքար է,ՍԵՐԸ տանջանք է, Բայց միևնույնն է,ՍԵՐԸ դա կյանք է
Եթե գրվածը արագորեն փոքրանում է, ապա Ձեր հեռախոսը ընկնում է
Մեր ընկերությունը թող հավերժ մնա, սիրո երջանկության գագաթ բարձրանա ու ինչպես հայոց սրբազան գինին, որքան հնանա այնքան քաղցրանա
Բնավ ուրախ չեմ եւ ո՛չ էլ ազատ, Թեպետ ժպտում եմ մարդկանց հարազատ, Ավաղ չեմ խաղում ոչ մի սիրախաղ, Սիրտս եմ մաշում քեզանով դանդաղ:
"Իրոք որ բնությունը շա~տ խաբուսիկ է",- ասաց ոզնին` իջնելով կակտուսի վրայից:
Բարև: Ես վերջապես որոշեցի մի հարց տալ: Մեր ծանոթության առաջին օրվանից այդ հարցը տանջում է ինձ, բայց ես այսքան ժամանակ խիզախություն չունեի այդ մասին խոսելու քեզ հետ: Սկզբից ենթադրություն էի անում, հետո փորձում էի գուշակել քո հայացքից, բայց ի վերջո որոշեցի անձամբ քեզ դիմել մի կողմ դնելով համեստությունը. Դու բաստուրմա սիրու՞մ ես
Մի նյարդայնացրու ինձ.....Շուտով ես տեղ չեմ գտնի թաքցնելու դիակները:
Գնա, գնա, դու իմ նամակ, Մի կորցրու դու ժամանակ, Կյանքիս հանիր դու քնից Ու համբուրիր իմ կողմից:
Քո բուրմունքը բոլորը զգում են հեռվից: Երբ դու գնում ես, քո բուրմունքը երկար մնում է Եվ չի թողնում մոռանամ քո գոյության մասին ԻՄ ՓՈՔՐԻԿ ՍԽՏՈՐԻԿ...
Ողջույ՛ն: Ես ոստիկանությունում եմ: Ինձ բռնել են: Բոլոր փաստերը իմ դեմ են: Մեղադրանքը. "Չափից դուրս գեղեցիկ է": ՓՐԿԵՑԵ՜Ե՜Ե՜Ե՜Ե՜Ք:
Ես հոգնել եմ լռելուց ու զգացմունքներս թաքցնելուց: Ես քեզ պետք է խոստովանեմ... Ե Ես Ես ս Ես սի Ես սիր Ես սիրո Ես սիրու Ես սիրում Ես սիրում ե Ես սիրում եմ Ես սիրում եմ ք Ես սիրում եմ քե Ես սիրում եմ քեռուս
Չէ, ես չեմ հանգչի քո սրտի խորքում, մոխիր չեմ դառնա ոչ մի խարույկից, հեռու չի քշի ինձ ոչ մի քամի, ոչ մի հանճար ձեռք արձան չի դաչձնի: Թեկուզ և հեռվից ես քեզ կսիրեմ իմ այս ձեռքերով քեզ կպաշտպանեմ, քեզ այցի կգամ խավար օրերիդ, ու երջանկության մոմեր կվառեմ:
Եթե դու շոկոլադ ես, ապա ամենաքաղցրն ես, եթե դու արչուկ ես, ապա ամենափափուկն ես, եթե աստղ ես, ամենափայլունն ես, եթե դու իմ ընկերուհին ես, ամենալավն ես:
Ու թե մի օր հոգիտ թախծի ու քեզ մի պահ մենակ զգաս, ես քո սրտին կգամ այցի, որ քեզ երբեք մենակ չզգաս:
Ընդհամենը 10 տառ, ընդհամենը 3 բառ, որ անգին են ու շատ քաղցր, որ ուզում եմ գոռալ բարձր ու դրանք են ՝ "Ոնց ես քաղցր":
Ապրիր սիրելով Սիրիր ներելով Ներիր ժպտալով:
Իսկ դու գիտես ինչքան լավն ես, ինչքան քաղցր ու համով ես, իսկ դու գիտես, որ իմ վարդն ես, շաաատ փշոտ ես, բայց դե լավն ես:
Երբ տեսա քեզ վախեցա սիրել, իսկ հիմա երբ սիրում եմ վախենում եմ կորցնել:
Տանջվել...այս բառն ինձ հարազատ է դարձել: Հիասթափվել...ինչքան եմ սրա միջով անցել: Խանդել...սա սովորություն է դարձել: Սիրել...այստեղ պետք է քո անունը գրել:
|
