 սակայն այս դեպքում խոսքս ուղղելով տղաներին: Բայց նախ ցանկանում եմ ներողամտությունս հայցել բոլոր այն տղաներին, ովքեր կվիրավորվեն իմ գրածներից, սակայն, կներե՛ք, բայց չասել չեմ կարող: Ինձ ներեք, եթե խոսքիս մեջ տեղ-տեղ ժարգոնային բառեր կամ արտահայտություններ նկատեք, բայց այս թեմայով ուղղակի անհնար է խոսել գրական: Խոսքս վերաբերում է բոլոր այն տղաներին, ովքեր «քյարթու» կարգավիճակով իրենց ավելի բարձր են դասում իրենց խոսքով ասած՝ «додик»-ներից: Շտապում եմ ձեզ հիասթափեցնել՝ փաստելով, որ իրականում գոյություն չունեն վիրոհիշյալ երկու արտահայտություններից և ոչ մեկը: Հարգելի՛ «քյարթեր», ձեզ իրո՞ք թվում է, որ ձեր այդ հոգեվիճակով դուք պատիվ կամ հարգանք եք ձեռք բերում, կամ ավելի կոպիտ օրինակ՝ դրանով աղջիկներին դո՞ւր եք գալիս... հը՜մ, ո՛չ, չարաչար սխալվում եք: Ձեր այդ վարքագիծը չի նպաստում ձեր երկրպագուհիների ավելացմանը: Ուշքի եկե՛ք, խնդրում եմ... մի՛ փչացրեք այս հանճարեղ ազգը՝ ձեր «թզբեխ»-ներով, անիմաստ հագուկապով, էլ չեմ խոսում մազերի կտրվածքի մասին, որի վրա ավելի շատ ժելե է երևում, քան մազ... Հասկանում եմ՝ ձեզ թվում է, թե այդ վիճակը ձեզ թույլ չի տալիս հետ մնալ ձեր ընկերներից՝ «լավ» տղերքից, բայց դուք սխալ ուղու վրա եք. ե՛տ կանգնեք անիմաստ մտքերից, վերադարձե՛ք նորմալ կյանք, ռեա՛լ ապրեք և փորձե՛ք քիչ կրկնօրինակել մյուսների հիմար մտքերը՝ ստեղծելով ձեր սեփական ոճը: Փոխե՛ք ձեր կյանքը, հարգելինե՛րս, դա ձեզ լավ համբավ չի բերում: Խուսափե՛ք աննշանակ քայլերից: Ես ևս աղջիկ եմ, և կուզե՞ք իմ սուբյեկտիվ կարծիքն իմանալ ձեր մասին. ասեմ՝ ատում եմ, երբ քայլելիս տեսնում եմ կեղծ «լավ» տղաների, որոնք իրենց բաց թողած տխմար ռեպլիկների համար անգամ պատասխանատու չեն: Ուղակի մի բան կարող եմ ասել.
|